De bloemschiksuggestie voor de Veertigdagentijd en Pasen is geïnspireerd op het thema van de Veertigdagentijdcampagne van Kerk in Actie – ‘Ik ben er voor jou’.  Er wordt gebruik gemaakt van de door de PKN uitgebrachte brochure Liturgisch Bloemschikken Veertigdagentijd en Pasen 2021. De onderstaande toelichting is overgenomen uit deze brochure.

Elke zondag van de veertigdagentijd staat er een ander werk van barmhartigheid centraal. In de Bijbel worden zeven werken van barmhartigheid genoemd: ‘Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij. Ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.’ (Mattheüs 25: 35,36)

Basischikking
De basisschikking bestaat uit verschillende onderdelen (glazen en boomstammetjes) die gezamenlijk een open hart vormen. Het woord ‘hart’ is terug te vinden in barmhartigheid. Het hart dat open staat voor een ander, het hart dat de ander ziet, medelijden heeft en zich over de ander ontfermt. ‘Open’ omdat het gaat om de ander, open in de zin van benaderbaar. In de schikking willen we juist daarop de aandacht vestigen. Vanuit de talenten die ons zijn toevertrouwd er zijn voor de ander. Het hart openstellen voor de ander.

1e zondag: Ik was ziek en jullie bezochten mij (Mattheüs 25:36)
	Opzoeken wie ziek is. Elkaar niet vergeten in moeilijke tijden. Er zijn voor elkaar. In de glazen hebben we de bloemen gedaan die deze zondag ook in de bloemengroet gebruikt worden. Als een verwijzing dat we ons verbonden weten met de zieken in onze gemeente. Tussen de glazen staan boomstammetjes. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een slinger van gedroogde lavendelbloemetjes, geurig symbool voor goede zorg.

2e zondag: Ik had dorst en jullie gaven mij te drinken (Mattheüs 25:35)
	Een ander te drinken geven, letterlijk ‘water’ of van ‘het levende water’. De glazen worden deze week gevuld met water waarin de bloemen van de hyacint drijven. De blauwe kleur van de hyacint verwijst naar het spirituele, de verbinding tussen hemel en aarde. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een geregen ketting van hyacinten nagels.

3e zondag: ‘Ik was een vreemdeling en jullie namen mij op’ (Mattheüs 25:35)
	Onderdak geven is ook het zorgen voor veiligheid en een thuis. Dit voorjaar vond een van ons drie vogelnestjes tijdens het snoeien van de tuin, drie warme en veilige thuisplaatsen. We leggen ze bij de opening van het hart. In de vaasjes plaatsen we een groot blad. Een blad dat als een dak kan dienen en beschermend is tegen regen en wind. Aan het grote glas hangen we een klein flesje met een paar bloemen van een viooltje. Dit nederige kleine bloemetje mag schuilen in de geborgenheid.

Biddag: ‘‘Laat ons barmhartig zijn voor ons gemeenschappelijk huis.’
	Het achtste werk van barmhartigheid staat deze week centraal. Acht staat ook symbool voor een nieuw begin. De vorm van de acht zien we nog altijd terug in de vorm van een doopvont of een kerk. Bijzonder dat juist het zorgdragen voor de aarde het achtste werk van barmhartigheid is. De aarde die ons welzijn en welvaart biedt. De zeven glazen vullen we met gedroogde bonen. Bonen die gezaaid kunnen worden. Tussen de bonen plaatsen we glazen of plastic waterbuisjes om een witte tulp in te plaatsen. De tulp die door zijn vorm geassocieerd wordt met biddende handen. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een pad van zwarte aarde, vruchtbaar wachtend op de goede vruchten.

4e zondag: ‘‘Ik was naakt en jullie kleedden mij’ (Mattheüs 25:36)
	Kleding verzamelen en kleding delen is iets wat heel veel gedaan wordt. Wat je met kleding biedt, is waardigheid en warmte. Voor deze schikking worden de glazen bekleedt met touw. Een dik touw accentueert de open hartvorm. In de glazen plaatsen we bloeiende bloesems.

5e zondag: ‘Ik had honger en jullie gaven mij te eten’ (Mattheüs 25:35)
	Brood om te leven. Brood om te delen. In veel kerken wordt er gezorgd dat er maaltijden worden gedeeld. In deze schikking mogen de korenaren dan ook niet ontbreken. De bonen die in de Biddag-schikking een paar weken geleden zijn gebruikt, zijn in het water gelegd en ontsproten. Deze voedzame zaden vormen de verbinding in het open hart.

6e zondag: ‘Toen de zon was ondergegaan dolf ik een graf en begroef ik het lijk’ (Tobit 2:7)
	Respect hebben voor de overledenen, de doden begraven, het leven gedenken. Woorden die bij elkaar horen. In de vazen plaatsen we paarse tulpen, paars is de kleur van reflectie en gedenken. De tulp, het symbool dat we eerder gebruikten om het gebed te symboliseren, past ook mooi bij deze thematiek. De verbinding tussen de vaasjes wordt gelegd door rozemarijn. Het bitterzoete kruid, de herinnering aan leven.

Goede Vrijdag
	Op Goede Vrijdag staat de kruisiging centraal. Een -dood- stille tijd. Het verraad, de verloochening en de kruisiging. Tussen de stenen worden zilverlingen (in de vorm van judaspenning) gelegd als verwijzing naar het verraad. Een kruis van stekelige takken ligt horizontaal in het hart. Het hart is gesloten. We richten ons niet meer naar buiten, we zijn naar binnen gericht.

Pasen: ‘Wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben’ (1 Johannes 4:21)
	Wie God liefheeft, heeft ook de ander lief. Het hart is vol met bloemen. De stammen en stenen zijn vervangen door meer vazen. Allerlei witte en gele voorjaarsbloemen zijn gebruikt. De vorm van het hart wordt geaccentueerd door buxustakjes. Zo verbinden we de tijd voor Pasen met Pasen.

 
© De teksten in dit artikel zijn overgenomen uit het Veertigdagentijdmagazine van Kerk in Actie.